خداوند در آیه 11 سوره شوری می فرماید: لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْ‌ءٌ؛ چیزی همانند و مِثل خدا نیست. این آیه از محکم ترین محکمات قرآنی است. بنابراین به عنوان خط قرمز در معرفی و شناخت دیگران و خدا باید مورد استفاده قرار گیرد. به نظر می رسد که حتی اگر کاف را زاید نگیریم مانند این است که بگوییم نظیری برای مثل تو نیست، برای تاکید و تقویت عدم وجود «مِثل» برای خداست؛ نه این که برای خداوند یک مثل است ولی برای آن مثل دیگر نظیری نیست؛ زیرا اثبات یک مثل به معنای اثبات هزاران مثل خواهد بود؛ و قاعده «حکم الأمثال فیما یجوز و فیما لایجوز واحد» مقتضی حکم واحد خواهد در امثال است.
البته اگر خداوند در این آیه مِثل داشتن را برای خود نفی می کند؛ اما در آیه 60 سوره نحل، مَثَل داشتن را برای خداوند اثبات می کند و می فرماید: لِلَّهِ الْمَثَلُ الْأَعْلی؛ برای خداوند مَثَل اعلی است. مَثَل به معنای آیت و مَظهر است. به این معنا که انسان کامل و خلیفه الله مظهر و آیتی از مظاهر و آیات برتر خداوند است و همه آینه صفات جلال و جمال خداوندی یعنی آیینه کمال الهی است. از همین روست که امیرمومنان امام علی(ع) می فرماید: مَا لِلَّهِ آیَةٌ أَکْبَرُ مِنِّی؛ برای خداوند مظهر و آیتی بزرگ تر از من نیست.( مناقب آل أبی طالب، ابن شهرآشوب، ج2، ص294)
.GIF)
